Adrie Koster is vanochtend door Willem II ontslagen. Gezien de zeer slechte resultaten van de afgelopen tijd (2 punten uit 10 wedstrijden!) kan niemand daar op zich van opkijken maar het is zeer de vraag of de problemen nu zijn opgelost bij Willem II.
Koster heeft er in het recente verleden blijk van gegeven het klappen van de zweep met zijn schat aan ervaring heel goed te kennen. Hij gaf Willem II opnieuw het elan van weleer met aanvallend en herkenbaar voetbal. Dat leidde de afgelopen twee seizoenen tot mooie successen in onze clubhistorie: eerst tot een bekerfinale in 2019 en in 2020, nadat de competitie werd afgebroken wegens Corona, tot een mooie vijfde plaats in de eindstand en een ticket voor de 2e voorronde van de Europa League.
En toen begon half september het seizoen 2020/2021. Na een nog niet eens zo’n beroerd begin met onder meer een overtuigende 0-5 overwinning op het nietige Progress Niederkorn in Luxemburg en een daaropvolgende 4-0 tegen Heracles Almelo, met de prachtigste tien minuten van het hele seizoen vlak na de rust, kwam de klad er eigenlijk in na de nederlaag tegen Rangers FC en de uitschakeling in de Europa League.
De ene na de andere nederlaag volgde voor de Tricolores en dan vooral ook tegen ploegen waartegen we normaal gesproken toch minimaal een punt moeten halen. Het enige lichtpuntje was een totaal onverwacht gelijkspel tegen Ajax vlak voor Kerstmis. Maar dat was blijkbaar toeval want in het nieuwe jaar bleven de resultaten tegenvallen en met 1 punt uit vier wedstrijden tegen VVV, Groningen, RKC en PEC Zwolle was de maat vol en wees de directie Koster uiteindelijk de deur.
Wat altijd de vraag blijft bij dit soort beslissingen is of het nou allemaal aan de trainer lag dat er zo matig gepresteerd werd door onze plaatselijke trots. Met dezelfde technische staf als de vorige twee succesvolle seizoenen en nagenoeg dezelfde spelers was Willem II steeds onherkenbaarder geworden en begonnen ook de supporters zich te roeren. De coronacrisis en het als gevolg daarvan ontbreken van publiek resulteerde weliswaar in een bijzonder vreemd en onvoorspelbaar seizoen maar alle ploegen hebben daar op de een of andere manier last van en Willem II zakte diverse keren echt door de ondergrens! Het leek soms ook wel alsof de spelers er geen zin meer in hadden en het niet meer op konden brengen (voor de trainers of voor elkaar?) om met volle inzet te strijden en bijvoorbeeld weer mee te verdedigen na een afgeslagen aanval van onze kant.
Lag dit alles nou aan Adrie Koster? Of aan een of meer van z’n assistenten? Of aan de spelers zelf misschien? Of aan de chemie in de complete groep en vooral dan aan het gebrek daaraan? Het antwoord ligt waarschijnlijk ergens in het midden. Koster kreeg in elk geval nog wel het vertrouwen van de directie toen zijn contract werd verlengd in november jl. Desondanks bleef het slecht gaan en staat de ervaren Zeeuwse hoofdtrainer na tweeëneenhalf jaar dan toch nog op straat ondanks die recente contractverlenging.
Spelers en technische staf moeten eens goed in de spiegel kijken en bij zichzelf nagaan waar het nou allemaal aan gelegen heeft. Ze kunnen dat in alle rust en zonder gevaar doen want een club zet nou eenmaal nooit een twintigtal spelers op straat. En Adrie Koster? Die is weer het slachtoffer van een bekende voetbalwet die zegt dat de trainer de klos is, als het steeds minder gaat met een club. Het is triest dat het zo gaat maar zo gaat het altijd.
Adrie, bedankt in elk geval namens de Supportersclub Willem II voor twee mooie seizoenen, voor een bekerfinale en voor een, weliswaar klein, Europees avontuur, voor het eerst sinds 2005. We zullen alle mooie momenten uit jouw periode bij Willem II koesteren: de halve bekerfinale tegen AZ met de legendarische strafschoppenserie, de thuisoverwinning op PSV, de uitoverwinning bij Ajax (de onvergetelijke ‘Awayday at home’) en de uitoverwinning bij AZ.
Maar vooral zullen we van jou onthouden dat je gewoon een rustige en aardige kerel was die het adagium koesterde van “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg”!
Adrie, het ga je goed!