Nadat vorige week de promotie al werd veilig gesteld na het gelijkspel tegen FC Dordrecht, was het vanavond tijd voor het kampioensduel van de Tricolores in een uitverkocht huis tegen Telstar. Willem II besloot geheel op eigen kracht het kampioenschap veilig te stellen door met 3-2 van de ploeg uit Velsen-Zuid te winnen. En daardoor barstte er voor spelers, supporters, sponsors en de stad Tilburg opnieuw een volksfeest los.

Marianne van Leeuwen, directeur betaald voetbal van de KNVB, arriveerde rond 19:10 uur in Tilburg met de kampioensschaal. Willem II had de beste papieren voorafgaand aan dit duel: Bij een overwinning zou Willem II zichzelf verzekeren van de titel, bij ieder ander resultaat was het afhankelijk van het resultaat tussen FC Groningen en Roda JC. Wedstrijden tussen Willem II en Telstar brachten in de aanloop naar dit duel al de nodige herinneringen met zich mee. Zo was Willem II – Telstar de promotiewedstrijd in 1979 (3-0 winst voor de Tricolores na doelpunten van Martin van Geel, Clemens Bastiaansen en Dusan Cosic) en werd Willem II in 2014 na een 4-0 winst eveneens kampioen van de Eerste Divisie na winst op de Noord-Hollanders (doelpunten van Ruud Boymans 2x, Jonas Heymans en Ali Messaoud). Dat Willem II in vele opzichten een Eredivisieclub is, werd maar weer eens bekrachtigd bij aanvang van dit duel. Nadat de vuurwerkdampen waren opgetrokken na een prachtige vuurwerkshow en dito pyro-actie vanaf de Kingside, gaf scheidsrechter Marc Nagtegaal het startschot van wat een prachtige Tilburgse avond zou worden. Traditioneel betraden de spelers van Willem II in de laatste thuiswedstrijd van het seizoen de Tilburgse grasmat met hun kinderen.

Kampioensspanning?
Na het ontslag van Mike Snoei halverwege het seizoen werd steeds meer duidelijk dat Telstar een elftal was om niet te onderschatten. Telstar had uitstekend hun huiswerk gedaan en wilde via de snelle aanvallers toeslaan in de counter. Dat werd onderstreept in het eerste kwart van de wedstrijd, waarin de gasten een drietal grote kansen kregen via Youssef El Kachati, Thomas Oude Kotte en Cain Seedorf. Hun vizier stond echter niet op scherp. Willem II probeerde met veel beweging op het middenveld de defensie te kraken, maar was onzorgvuldig in de balaannames in de 16. Telstar kwam na 32 minuten spelen dan ook terecht op een 0-1 voorsprong. Een voorzet van Cain Seedorf werd half verwerkt door Joshua Smits, waarna Jay Kruiver de 0-1 binnen schoot. Telstar zocht veelvuldig op snelheid de iets minder snelle rechterkant van Willem II op. Thomas Oude Kotte gaf vanaf die kant vlak voor rust een voorzet, waarna het (en hoe sneu het ook was) uitgerekend Freek Heerkens was die de bal in eigen doel verwerkte: 0-2. Door de 1-0 voorsprong van FC Groningen tegen Roda JC betekende het bij rust dat Willem II ondanks de achterstand in Tilburg, alsnog kampioen zou worden bij deze tussenstand.

Hectiek aan de Goolse kant
Peter Maes greep direct in en haalde Nick Doodeman halverwege het duel naar de kant voor Patrick Joosten. Hij zal zijn spelers met een flinke preek het veld in hebben gestuurd, wat direct resultaat had. Nadat de tandem Runár Thór Sigurgeirsson – Thijs Oosting in eerste instantie niet op scherp stond, was de tweede kans wel raak na en dus verkleinde Willem II de achterstand: 1-2. Het duel werd hierna kort stilgelegd na een nieuwe pyro-actie vanaf de Kingside. Het Heja-Heja-Hoo galmde door het stadion nadat FC Groningen op een 2-0 voorsprong was gekomen en enkele seconde later leek Willem II op gelijke hoogte te komen. Door hinderlijk buitenspel van Raffael Behounek ging een kopgoal van Runár Thór Sigurgeirsson niet door. Het Koning Willem II stadion werd daarna wederom woedend op de arbitrage, nadat Thijs Oosting alleen op doelman Ronald Koeman af ging. Doordat Jeredy Hilterman een overtreding maakte, ging het feest niet door. Na een uur spelen greep Peter Maes, onder toeziend oog van zijn goede vriend Jan Boskamp die op de tribune zat, nog een keer in en werden Matthias Verreth en Runár Thór Sigurgeirsson naar de kant gehaald voor Amine Lachkar en Rob Nizet. Telstar liet in de tweede helft zien niet voor spek en bonen naar Tilburg te komen op de slotdag van de competitie en probeerde er op de counter wederom uit te komen.

Tilburgs venijn in het slot
Dat Willem II een ploeg is om in de slotfase van het duel rekening mee te houden is dit seizoen wel vaker gebleken. Jeredy Hilterman en Jesse Bosch gingen met nog 10 minuten te spelen naar de kant voor de publiekslievelingen Jeremy Bokila en Michael de Leeuw die in het resterend slot het tij mochten keren. Dat lukte, want Rob Nizet stoomde na 80 minuten spelen op aan de linkerkant en zijn rollertje werd tot de gelijkmaker verwerkt door Telstar-verdediger Danny Bakker: 2-2!
De Willem II-supporters aan de kant van de Kingside konden zich vervolgens niet meer inhouden en stonden al fanatiek te wachten achter de reclameborden voor een ware pitch invasion bij het laatste fluitsignaal. Het was uitgerekend Ringo Meerveld die met een rake afstandsknal zijn KKD-seizoen nog meer glans gaf en Willem II de overwinning bezorgde op deze feestelijke avond: 3-2!

Festiviteiten
Een ware pitch invasion ontstond op de heilige grasmat van het Koning Willem II stadion. “Wij zijn kampioen, wij zijn kampioen” galmde door de 14.000 kelen en de rood-wit-blauwe helden werden op de schouders genomen door de uitzinnige fans. De spelers genoten er zichtbaar van en er werd een groot feest gevierd door- en met de fans. Maar voordat die allemaal van het veld waren, waren we nog wel een stief kwartiertje verder. Het kampioenspodium werd opgebouwd voor de Tricolores, de bossen bloemen werden klaargezet en rond de klok van 22:30 uur kwamen de rood-wit-blauwe helden wederom het veld op voor de ceremonie. De aanwezige supporters moedigde één voor één alle spelers aan die werden opgenoemd door de stadionspeaker, waarna ze zich meldde op het kampioenspodium. Fons Mallien, oud-speler en tevens buschauffeur van het eerste elftal, reikte klokslag 22:45 uur de felbegeerde kampioensschaal uit aan de Tricolores, waarna de festiviteiten op het veld los barstten. De bescheiden Peter Maes, die bij dit soort feestjes zich een beetje uit de luwte houdt, werd door Freek Heerkens naar voren geschoven nadat hij eerst in de kleedkamer het bad in werd gegooid door zijn strijders. Na een van de mooiste ererondes in het stadion zocht iedereen zijn/haar plek op. Aan de bar, met familie, bij D’n Beitel. De Tilburgse nacht….die ging nog heel lang door! Wij zijn kampioen!

Tekst: Jeroen van den Assem
Foto’s: Toin Damen